Μια φορά και ένα καιρό ήταν μια μικρή κάμπια που σερνόταν με όλη την δύναμη των μικρών ποδιών της με κατεύθυνση τον ΗΛΙΟ.
Την είδε μια ακρίδα και, περίεργη όπως ήταν, ρώτησε την μικρή κάμπια: "Που πηγαίνεις;"
Χωρίς να σταματήσει τον δρόμο της, η μικρή κάμπια απάντησε: "Είδα ένα όνειρο σήμερα το βράδυ:βρισκόμουν στην κορυφή εκείνου του βουνού και μπορούσα να θαυμάσω όλη την κοιλάδα! Μου άρεσε τόσο πολύ εκείνο που είδα και έτσι αποφάσισα να το πραγματοποιήσω!"
"Μα εσύ είσαι τρελή! Πως μπορείς να σκέφτεσαι πως θα φτάσεις εκεί επάνω; Για σένα ένα πετραδάκι είναι σαν ένα τεράστιο βουνό, μια λακουβίτσα είναι σαν την θάλασσα και ένα κλαδάκι σαν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο!"
Η μικρή κάμπια δεν έδωσε καθόλου σημασία στα λεγόμενα της ακρίδας και συνέχισε να σέρνεται και να προχωράει.
Την είδε ένα σκαθάρι με την γυαλιστερή μαύρη πανοπλία της: "Για που το έβαλες κάμπια, και με τόση βιασύνη;"
Λαχανιασμένη η μικρή κάμπια, απάντησε:"Είδα ένα όνειρο και θέλω να το πραγματοποιήσω. Θα ανέβω πάνω σε εκείνο το βουνό για να δω από εκεί τον κόσμο μας!"
Το σκαθάρι έβαλε τα γέλια.
Όλα τα ζώα που συναντούσαν την μικρή κάμπια (αράχνες,βατράχια,ποντίκια) δεν έκαναν άλλο παρά να χλευάζουν και να περιγελούν την μικρή κάμπια.
Αλλά η μικρή κάμπια συνέχισε τον δρόμο της.
Οι δυνάμεις της όμως σιγά-σιγά την εγκατέλειπαν μέχρι που εξαντλήθηκε τελείως και σταμάτησε να ξεκουραστεί, πρώτα όμως έφτιαξε ένα καταφύγιο για να περάσει την νύχτα.
Έφτιαξε ένα είδος σκληρό σακούλι και τυλίχτηκε εντελώς. Όλα τα ζώα του δάσους μαζεύτηκαν για να δουν τον "τάφο" εκείνου που θεωρούσαν το πιο χαζό ζώο, που πέθανε από την προσπάθεια να πραγματοποιήσει ένα απερίσκεπτο όνειρο.
Ένα πρωί , με τον ήλιο να λάμπει με ιδιαίτερο τρόπο, μαζεύτηκαν πάρα πολλά ζώα γύρο από τον "τάφο" της μικρής κάμπιας που είχε γίνει ένα μνημείο απερισκεψίας, μια προειδοποιητική ιστορία για απερίσκεπτους που ρίχνονται σε επικίνδυνες και αδύνατες "αποστολές".
Ξαφνικά συνειδητοποίησαν πως εκείνο το συμπαγές κέλυφος άρχισε να σπάει και να εμφανίζονται δύο μικρές κεραίες και μετά, σιγά-σιγά, δύο υπέροχα λαμπερά φτερά πάνω στο μικροσκοπικό σώμα της πεταλούδας που αιωρούνταν στον αέρα και ανοίγοντας τα φτερά της δείχνοντας το μεγαλείο τους!
Όλα τα ζωάκια σίγασαν μονομιάς! Είχαν κάνει λάθος και αισθανόντουσαν ανόητα.
Η μικρή κάμπια επρόκειτο να πραγματοποιήσει το όνειρο για το οποίον είχε ζήσει.
Πέθανε και επέστρεψε στην ζωή για να φθάσει στην ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ!!!
Πηγή
Πηγή: http://www.awakengr.com/2015/07/blog-post_954.html#ixzz3gz8RISSE
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike
